Zegeningen temidden van een turbulent jaar

Er zijn alweer een paar maanden voorbij gegaan sinds onze laatste nieuwsupdate! Wat hebben we een vreemd jaar achter de rug. Vanwege de hele Corona-crisis en quarantaine liep alles zo totaal anders dan we van te voren gedacht hadden. Het is een pittig jaar geweest voor ons en we snakken naar de terugkeer van het normale leven, iets wat hier nog steeds niet echt mogelijk is helaas. De scholen zijn dit schooljaar niet meer open geweest, Mikael mocht sinds begin november wel twee korte middagjes op zijn school sporten en spelen, maar de echte lessen hebben we het hele afgelopen jaar thuis en online moeten doen samen met hem. Afgelopen week is de zomervakantie hier begonnen en iedereen wacht vol spanning af of de scholen straks in februari wel weer open mogen voor het nieuwe schooljaar, of dat het nog weer langer uitgesteld gaat worden. De kinderen zijn hier afgelopen schooljaar dus maar 1 maand naar school geweest en de rest van het jaar was voor hen gekenmerkt door isolatie, online lessen (voor degenen die particulier onderwijs volgen, want de gratis overheidsscholen waar miljoenen kinderen opzitten zijn gewoon 8 maanden dicht geweest, dus deze kinderen hebben helemaal geen les gehad dit schooljaar), weinig tot geen vriendjes om mee te spelen en weinig avontuur en uitdaging in hun dagelijkse leven. Ook zijn de meeste kerken en gemeentes nog steeds gesloten, de onze ook, wat inhoudt dat we nu al ruim 8 maanden geen normale zondagse dienst meer hebben bijgewoond, een heel vreemd gevoel! Iedereen hoopt dat 2021 anders zal zijn en alles weer normaal open zal mogen, maar ook hier zitten we momenteel in een tweede golf aan besmettingen en het dagelijkse aantal doden stijgt weer schrikwekkend hard de laatste paar weken. Al met al blijft het een heel onzeker scenario en we hebben het gevoel dat het echt nog niet voorbij is voorlopig.

Ondertussen proberen we ons te richten op de dingen die wel kunnen en mogen en te genieten van de kleine en grote zegeningen die er zeker ook zijn. Zo was het wel erg leuk om het afgelopen schooljaar Mikael zelf van dichtbij te kunnen begeleiden in zijn leerproces en zijn vooruitgang te zien. Voor mij zelf was het een jaar van intens gericht zijn op moederschap, huishouden, home schooling en opvoeding en het vormen van een gezond, leerzaam en haalbaar dagelijks ritme als gezin en voor de kinderen. Wat dat betreft is het een leerzaam jaar geweest waarin ik nieuwe aspecten van gezin-zijn en opvoeding ontdekt en vormgegeven heb. Als we zo gedwongen worden uit onze comfort zone te stappen, kunnen we twee dingen doen: klagen & het opgeven, de kantjes eraf lopen, of we kunnen het zien als een uitdaging om te groeien en sterker te worden. Wij hebben ons best gedaan (en nog steeds) om het positieve te blijven zien en te focussen op de dingen die ons uitdaagden tot groei en nieuwe ontwikkeling. En dan zijn er, nu terugkijkend op een toch heftig jaar, echt wel een paar mooie resultaten waar we God dankbaar voor zijn.

Om nog een paar grote zegeningen te noemen: we ontvingen het gave nieuws dat we binnenkort oom en tante worden en de kids een neefje krijgen! Mijn zus die ook hier in São Paulo woont is zwanger van haar eerste kindje en we zien met z´n allen enorm uit naar zijn komst! Mikael is helemaal in de wolken dat hij nu eeeiiindelijk (zoals hij zegt haha) een neefje krijgt! Dat wilde hij namelijk al een hele tijd ;0) Prompt kwam oma ons in november ook nog 3 weken lang bezoeken en toen was het natuurlijk compleet feest! We hebben heel erg genoten van onze dagen samen! Gewoon thuis, in de normale routine, maar zo bijzonder om oma ineens dichtbij te hebben en te genieten van het spelen met de kids, de vele lange gesprekken en het gewoon weer even samen zijn. Mikael bood heel lief aan dat oma wel in zijn bed mocht slapen en Ruth, die best verlegen is, zat binnen de kortste keren naast oma op de bank!

Caio heeft in dit afgelopen jaar in een redelijk normaal ritme kunnen doorwerken aan de communicatie taken binnen ABBA, het voorbereiden van theologisch lesmateriaal en ook heeft hij meerdere malen kunnen spreken en bijbelstudies kunnen geven binnen verschillende gemeentes en jeugdgroepen, allemaal gewoon vanuit zijn kantoor via Zoom (dat is dan weer een voordeel van zo´n quarantaine). Daarnaast is hij druk geweest met het schrijven en vormgeven van meerdere academische artikelen en onderzoeken op het gebied van theologie en oud testament. Hij werd afgelopen jaar uitgenodigd om een bijdrage te leveren aan een interessant initiatief: the Center for Hebraic Thought. Een platform opgezet vanuit The King´s College in New York met als doel het stimuleren en verspreiden van academisch onderzoek, resources en discussie op het gebied van de Hebreeuwse bijbel, oftewel het oude testament. Hij mocht drie theologische artikelen schrijven en publiceren op dit platform, in zowel Portugees als Engels, en werd geinterviewd voor de periodieke podcast van het platform (link). Het was een hele gave ervaring! Voor wie het leuk vindt om zich wat te verdiepen in Caio´s overdenkingen, hier is de link naar zijn gepubliceerde artikelen: Caio Peres – The Center for Hebraic Thought

Wijkcentrum De Zaaier is helaas dit afgelopen jaar niet meer open geweest. We hebben vele gezinnen meerdere malen kunnen ondersteunen door middel van voedselpakketten en het team is een tijd lang druk geweest met het opknappen van verschillende ruimtes van het wijkcentrum zelf. Maar het programma met de kinderen en tieners heeft helaas niet meer kunnen draaien dit jaar. We wachten nu af hoe de dingen de komende twee maanden (zomervakantie) gaan verlopen en dan hopen we tegen februari meer duidelijkheid te hebben over of we wel of niet onze deuren opnieuw mogen openen. We kunnen niet wachten!

Afgelopen weekend zijn we er als team van het wijkcentrum wel even samen twee dagen op uit geweest en dat was echt heerlijk! We hadden elkaar zo weinig gezien de afgelopen maanden en het was echt genieten om weer even een paar dagen samen door te brengen! We zijn naar één van de kampterreinen gereden waar we regelmatig met de kids komen en hebben er lekker twee dagen samen gerelaxed: bijkletsen, samen eten, genieten van zon & zwembad en elkaar weer even in de ogen kunnen kijken! Wat een voorrecht! We hebben enorm genoten en onze kids ook, die waren niet meer weg te slaan uit het zwembad! Wat merk je dan ineens hoe naar en moeizaam social distancing is! Laten we elkaar nooit uit het oog verliezen!