Zegeningen temidden van een turbulent jaar

Er zijn alweer een paar maanden voorbij gegaan sinds onze laatste nieuwsupdate! Wat hebben we een vreemd jaar achter de rug. Vanwege de hele Corona-crisis en quarantaine liep alles zo totaal anders dan we van te voren gedacht hadden. Het is een pittig jaar geweest voor ons en we snakken naar de terugkeer van het normale leven, iets wat hier nog steeds niet echt mogelijk is helaas. De scholen zijn dit schooljaar niet meer open geweest, Mikael mocht sinds begin november wel twee korte middagjes op zijn school sporten en spelen, maar de echte lessen hebben we het hele afgelopen jaar thuis en online moeten doen samen met hem. Afgelopen week is de zomervakantie hier begonnen en iedereen wacht vol spanning af of de scholen straks in februari wel weer open mogen voor het nieuwe schooljaar, of dat het nog weer langer uitgesteld gaat worden. De kinderen zijn hier afgelopen schooljaar dus maar 1 maand naar school geweest en de rest van het jaar was voor hen gekenmerkt door isolatie, online lessen (voor degenen die particulier onderwijs volgen, want de gratis overheidsscholen waar miljoenen kinderen opzitten zijn gewoon 8 maanden dicht geweest, dus deze kinderen hebben helemaal geen les gehad dit schooljaar), weinig tot geen vriendjes om mee te spelen en weinig avontuur en uitdaging in hun dagelijkse leven. Ook zijn de meeste kerken en gemeentes nog steeds gesloten, de onze ook, wat inhoudt dat we nu al ruim 8 maanden geen normale zondagse dienst meer hebben bijgewoond, een heel vreemd gevoel! Iedereen hoopt dat 2021 anders zal zijn en alles weer normaal open zal mogen, maar ook hier zitten we momenteel in een tweede golf aan besmettingen en het dagelijkse aantal doden stijgt weer schrikwekkend hard de laatste paar weken. Al met al blijft het een heel onzeker scenario en we hebben het gevoel dat het echt nog niet voorbij is voorlopig.

Ondertussen proberen we ons te richten op de dingen die wel kunnen en mogen en te genieten van de kleine en grote zegeningen die er zeker ook zijn. Zo was het wel erg leuk om het afgelopen schooljaar Mikael zelf van dichtbij te kunnen begeleiden in zijn leerproces en zijn vooruitgang te zien. Voor mij zelf was het een jaar van intens gericht zijn op moederschap, huishouden, home schooling en opvoeding en het vormen van een gezond, leerzaam en haalbaar dagelijks ritme als gezin en voor de kinderen. Wat dat betreft is het een leerzaam jaar geweest waarin ik nieuwe aspecten van gezin-zijn en opvoeding ontdekt en vormgegeven heb. Als we zo gedwongen worden uit onze comfort zone te stappen, kunnen we twee dingen doen: klagen & het opgeven, de kantjes eraf lopen, of we kunnen het zien als een uitdaging om te groeien en sterker te worden. Wij hebben ons best gedaan (en nog steeds) om het positieve te blijven zien en te focussen op de dingen die ons uitdaagden tot groei en nieuwe ontwikkeling. En dan zijn er, nu terugkijkend op een toch heftig jaar, echt wel een paar mooie resultaten waar we God dankbaar voor zijn.

Om nog een paar grote zegeningen te noemen: we ontvingen het gave nieuws dat we binnenkort oom en tante worden en de kids een neefje krijgen! Mijn zus die ook hier in São Paulo woont is zwanger van haar eerste kindje en we zien met z´n allen enorm uit naar zijn komst! Mikael is helemaal in de wolken dat hij nu eeeiiindelijk (zoals hij zegt haha) een neefje krijgt! Dat wilde hij namelijk al een hele tijd ;0) Prompt kwam oma ons in november ook nog 3 weken lang bezoeken en toen was het natuurlijk compleet feest! We hebben heel erg genoten van onze dagen samen! Gewoon thuis, in de normale routine, maar zo bijzonder om oma ineens dichtbij te hebben en te genieten van het spelen met de kids, de vele lange gesprekken en het gewoon weer even samen zijn. Mikael bood heel lief aan dat oma wel in zijn bed mocht slapen en Ruth, die best verlegen is, zat binnen de kortste keren naast oma op de bank!

Caio heeft in dit afgelopen jaar in een redelijk normaal ritme kunnen doorwerken aan de communicatie taken binnen ABBA, het voorbereiden van theologisch lesmateriaal en ook heeft hij meerdere malen kunnen spreken en bijbelstudies kunnen geven binnen verschillende gemeentes en jeugdgroepen, allemaal gewoon vanuit zijn kantoor via Zoom (dat is dan weer een voordeel van zo´n quarantaine). Daarnaast is hij druk geweest met het schrijven en vormgeven van meerdere academische artikelen en onderzoeken op het gebied van theologie en oud testament. Hij werd afgelopen jaar uitgenodigd om een bijdrage te leveren aan een interessant initiatief: the Center for Hebraic Thought. Een platform opgezet vanuit The King´s College in New York met als doel het stimuleren en verspreiden van academisch onderzoek, resources en discussie op het gebied van de Hebreeuwse bijbel, oftewel het oude testament. Hij mocht drie theologische artikelen schrijven en publiceren op dit platform, in zowel Portugees als Engels, en werd geinterviewd voor de periodieke podcast van het platform (link). Het was een hele gave ervaring! Voor wie het leuk vindt om zich wat te verdiepen in Caio´s overdenkingen, hier is de link naar zijn gepubliceerde artikelen: Caio Peres – The Center for Hebraic Thought

Wijkcentrum De Zaaier is helaas dit afgelopen jaar niet meer open geweest. We hebben vele gezinnen meerdere malen kunnen ondersteunen door middel van voedselpakketten en het team is een tijd lang druk geweest met het opknappen van verschillende ruimtes van het wijkcentrum zelf. Maar het programma met de kinderen en tieners heeft helaas niet meer kunnen draaien dit jaar. We wachten nu af hoe de dingen de komende twee maanden (zomervakantie) gaan verlopen en dan hopen we tegen februari meer duidelijkheid te hebben over of we wel of niet onze deuren opnieuw mogen openen. We kunnen niet wachten!

Afgelopen weekend zijn we er als team van het wijkcentrum wel even samen twee dagen op uit geweest en dat was echt heerlijk! We hadden elkaar zo weinig gezien de afgelopen maanden en het was echt genieten om weer even een paar dagen samen door te brengen! We zijn naar één van de kampterreinen gereden waar we regelmatig met de kids komen en hebben er lekker twee dagen samen gerelaxed: bijkletsen, samen eten, genieten van zon & zwembad en elkaar weer even in de ogen kunnen kijken! Wat een voorrecht! We hebben enorm genoten en onze kids ook, die waren niet meer weg te slaan uit het zwembad! Wat merk je dan ineens hoe naar en moeizaam social distancing is! Laten we elkaar nooit uit het oog verliezen!

We wensen jullie fijne kerstdagen en een gezegend 2021!

Lieve groetjes vanuit São Paulo,

Caio, Dorothee, Mikael & Ruth

Ruth´s 3e verjaardag!

Corona, quarantaine & noodhulp

Zoals je misschien al gelezen hebt in onze laatste nieuwsbrief is het Coronavirus zich inmiddels ook hier in Brazilië razendsnel aan het verspreiden en leven we momenteel in quarantaine. De situatie loopt hier een aantal weken achter op Nederland, want het virus arriveerde hier later dan bij jullie. Dat houdt in dat wij nog niet op de piek zitten, maar er dagelijks steeds meer mensen overlijden. Vandaag was het nieuwe record 730 doden in 24h, geen goed nieuws dus! De gezondheidszorg hier in Brazilië is uiteraard een stuk slechter en fragieler dan in Nederland, de maatregelen vanuit de overheid (die overigens niet altijd even duidelijk en soms regelrecht tegenstrijdig zijn) worden niet heel trouw nageleefd en vooral de armere bevolking heeft het zwaar te verduren, omdat voor velen van hen hun dagloon wegvalt en ze nu met nog meer moeite kunnen voorzien voor hun gezinnen. Kortom, een zorgwekkend scenario met veel nood!

De inzamelingsactie van ABBA voor noodhulp aan de arme bevolking, waarover we jullie meer vertelden in onze nieuwsbrief, heeft al mooie resultaten opgeleverd. Bedankt voor alle bijdragen ook vanuit Nederland! We hopen dat meer mensen zullen blijven geven, zodat we in de komende maanden nog veel meer voedselpakketten en warme maaltijden kunnen uitdelen. Het is heel hard nodig!

Afgelopen week waren we als gezinnetje een dagje in wijkcentrum De Zaaier om mee te helpen met het uitdelen van voedselpakketten en de situatie die we daar aantroffen maakte diepe indruk op ons! Robert, de leider van het wijkcentrum, en enkele anderen van ons team, hadden een week eerder al 60 voedselpakketten uitgedeeld aan de gezinnen die direct betrokken zijn bij het kinderprogramma van het wijkcentrum. Dus afgelopen week waren de voedselpakketten ook voor gezinnen die niet persé bekend zijn bij ons project. Robert had zo´n 14 families een berichtje gestuurd via Whatsapp dat we om 15.00 uur pakketten zouden gaan uitdelen en rond 13.30 uur stonden er al tientallen mensen te wachten bij de deur! We hadden zo´n 230 voedselpakketten om weg te kunnen geven en die waren binnen twee uur allemaal uitgedeeld en toen stond er nog een rij mensen voor de deur tot aan het einde van de straat! Die hebben we helaas moeten vertellen dat de voorraad nu op was, maar dat we volgende week meer voedselpakketten hopen te kunnen uitdelen. Elk gezin dat een pakket kreeg, werd door ons team geregistreerd op een lijst en één van de vragen was wie/of er iemand werk (en dus inkomen) had binnen dat gezin. Caio vertelde me dat van de ongeveer 50 mensen die hij te woord heeft gestaan, zeker 80% vertelde momenteel helemaal geen inkomen te hebben! Schrijnend om te zien! We werken in deze actie samen met een bedrijf dat voedselpakketten levert en via hen krijgen we nu nog meer donaties binnen en ook leverden ze een heel aantal pakketten gratis extra af! Echt een zegen!

Naast voedselpakketten hebben we ook al een heel aantal hygiëne kits kunnen uitdelen, mondkapjes (die hier door iedereen massaal gebruikt worden) die een aantal vrijwilligers voor ons naait en rond Pasen lukte het ook nog om de kinderen een donatie chocolade haasjes mee te geven naar huis. Op deze manier proberen we met man en macht al het mogelijke te doen om deze mensen tot zegen te zijn in deze moeilijke tijd.

Er is vooralsnog geen uitzicht op versoepeling van maatregelen of terugkeer naar de normale gang van zaken. Dat betekent dat het programma van het wijkcentrum nog steeds gesloten is en het team maakt van de tijd gebruik om het huis wat op te knappen. Een paar veelgebruikte ruimtes konden hard een nieuwe verflaag gebruiken en zien er nu weer fris en schoon uit.

De scholen zijn ook nog steeds dicht en zullen dat nog wel een aantal weken blijven. Mijn dagen met de twee kids thuis zijn flink druk! Mikael krijgt heel wat oefeningen en opdrachten vanuit school om thuis te doen en hij heeft zo´n drie keer in de week les via Google Classroom. Hij doet het aardig goed, maar we merken dat hoe langer deze situatie duurt, hoe moeilijker het voor hem is om de motivatie erin te houden. “Moet ik nou weer huiswerk maken?” Het voelt voor hem toch meer als vakantie soms, dus ik probeer er een gezonde balans in te houden, zodat het nog wel een beetje leuk blijft en we ook genoeg andere leuke dingen doen.

Ik vind het zelf wel heel leuk dat ik nu meer een idee krijg van wat en hoe zijn school onderwijst. Hier in Brazilië heb je als ouder maar heel beperkt toegang tot en contact met school en de leerkrachten, maar nu vanwege alle video-lessen en de opdrachten die ik met hem moet doen, zie ik ineens veel beter hoe het eraan toegaat, wat hij precies allemaal leert en hoe hij het doet. Erg leuk! Daar kan ik ook wel weer van genieten, tenslotte schuilt er ergens in mij wel een juf haha! En zo proberen we temidden van alle uitdagingen de positieve dingen te zien.

Iets anders positiefs is onze woonwijk: we hebben heel wat vrienden die in (kleine) appartementen wonen met kleine kinderen middenin de stad en nu eigenlijk geen kant op kunnen en echt bijna alleen maar binnen zitten. Wat een uitdaging! Wij wonen meer in een buitenwijk van de stad, een hele groene, ruim opgezette wijk met rustige straten waar je goed kunt wandelen en fietsen. Zodoende kunnen wij wel elke dag met de kinderen naar buiten om even een blokje om te doen, een potje te voetballen of te skaten. Wat een zegen is dat in deze periode!

We zijn dankbaar voor jullie betrokkenheid, gebed en support!

Lieve groetjes van ons