We wonen inmiddels alweer ruim drie maanden in ons nieuwe huis en voelen ons hier nu al goed thuis. We hebben een hele drukke, chaotische paar maanden achter de rug met de verbouwing en het inrichten, verven en opknappen van ons huis. Inmiddels is de verbouwing binnenshuis af. Er moet hier en daar nog een deur, plint en muur geverfd worden en er ontbreken nog wat finishing touches, maar het voelt nu wel al echt meer af. Buitenhuis is er nog een hele hoop te doen! De buitenkant van het huis is jarenlang verwaarloosd en het wordt een lange termijn plan om dat stukje bij beetje helemaal op te knappen. Echt klaar zijn we dus nog lang niet ;0) Maar wat genieten we van de ruimte, de achtertuin en een licht, open huis, allemaal zo anders dan ons vorige plekje.











We zijn de Heer zo dankbaar dat deze verhuizing mogelijk was en we hopen dat we er met de tijd een fijne plek van kunnen maken niet alleen voor ons eigen gezin, maar ook voor anderen om ons heen. Wat is er nu mooier dan je eigen plek, leven en tijd te mogen delen met anderen en waardevolle momenten en relaties op te bouwen door middel van een gedeelde maaltijd, gastvrijheid en een goed gesprek?! Dit is echt iets dat ons hart heeft. Ik denk dat wanneer God ons iets geeft, dit altijd met de intentie is om het ook weer verder te geven, uit te delen en zo tot zegen te zijn voor anderen. Zo willen we graag kijken naar dit nieuwe thuis dat we van Hem gekregen hebben.






Vooruitgang in de achtertuin: zwembad weg, gras erin. De jongens hebben hard gewerkt!
Middenin deze drukke periode hebben we ook nog mogen genieten van oma die in januari voor een maand hier naartoe kwam vanuit Nederland. Nu Joseline, mijn jongere zus, in een andere staat van Brazilië woont, een heel eind verderop, verdelen we de tijd met oma onder elkaar en zodoende hadden wij zo´n twee kostbare weken met oma hier in São Paulo. We hebben genoten van de tijd samen, het spelen met oma, samen naar het strand en natuurlijk ging oma ook hier en daar nog even meehelpen met het opknappen van het huis.








Begin februari begon hier het nieuwe schooljaar en daarmee begint voor ons ook altijd weer het normale dagritme qua werk & ministry. Mikael is begonnen aan groep 5 en Ruth zit nu in groep 1. Ze gaan allebei met heel veel plezier naar school, iets waar we erg dankbaar voor zijn, en kunnen dat nu lopend doen, want we wonen in dezelfde straat als de school, lekker praktisch dus! Mikael kan inmiddels aardig lezen, maar hij geeft duidelijk de voorkeur aan rekenen. Hij is een hele sportieve jongen en geniet van zijn wekelijkse zaalvoetbal en jiu jitsu lessen. In het weekend is hij regelmatig te vinden op een indoor skatebaan samen met papa.










Ruth is dol op kleien en waterverven, maar het allerliefste speelt ze met haar grote broer. Ze houdt heel erg van muziek en vindt elk instrument waar ze maar aan kan komen reuze interessant. Op zondagochtend is ze altijd helemaal in haar sas dat we naar de dienst in de gemeente gaan, want daar staat een “echte piano” in de gang waar ze dan op mag spelen, het hoogtepunt van haar week!








Begin februari ging ook het programma van wijkcentrum De Zaaier weer van start. We zijn nu weer 4 dagen in de week open en werken met een vaste groep van zo´n 70 kinderen en tieners, verdeeld over een ochtend en middag groep. Op dinsdags ben ik altijd te vinden in het wijkcentrum, waar ik me momenteel vooral bezighoud met de bijlessen lezen & schrijven voor de jongste groep kinderen van 5-8 jaar. We hebben in het afgelopen half jaar samen hard gewerkt aan het leren van de klinkers, medeklinkers en eerste woordjes en het is leuk om hun voortuitgang te zien. Sinds een aantal weken hebben we er een nieuwe vrijwilligster bij in ons team, die zich specifiek richt op bijlessen voor de wat oudere kinderen tussen de 8 en 12 jaar. Heel fijn, want we merken dat ook veel van de al wat oudere kinderen en tieners flink moeite hebben of achterlopen qua alfabetisering. We hopen dat we zo stukje bij beetje samen alle kinderen en tieners extra ondersteuning kunnen bieden waar dat nodig blijkt te zijn.






Operatie schoolmateriaal: In februari, aan het begin van het nieuwe schooljaar, hebben we alle kinderen & tieners weer kunnen voorzien van een tasje met basic schoolspullen.




Caio is ondertussen druk met al zijn verschillende taken en verantwoordelijkheden op het gebied van studie, schrijven en onderwijs. Vanuit onze nieuwe gemeente kwam al snel de uitnodiging aan hem om bijbelstudies voor te bereiden en bijbelse les te geven aan de jongeren (18+ groep). De jeugdvoorganger van de gemeente is een goeie vriend van Caio (ze hebben samen theologie gedaan en bovendien zijn hij en zijn vrouw de nieuwe eigenaren van ons oude huis) en het is heel leuk om te zien hoe ze samen optrekken, elkaar scherp houden en allebei hun gaven en talenten inzetten binnen deze gemeente en met name onder de jeugd. Caio geeft nu dus een hele serie bijbelstudies over ethiek in het oude testament en samen proberen we stukje bij beetje steeds meer connecties te maken en vriendschappen op te bouwen binnen deze voor ons nieuwe gemeente. Daarnaast wordt hij regelmatig uitgenodigd om te spreken in andere gemeentes, soms in de zondagse dienst, andere keren een (kleine serie) bijbelstudie(s), soms ter plekke en soms ook wel via Zoom. Het is leuk om op deze manier verschillende gemeentes, kleine stukjes van Gods grote gemeente op verschillende plaatsen, een beetje te leren kennen; dit verruimt onze blik en zorgt voor leuke contacten en zegen over en weer. Soms gaan we als gezinnetje mee met papa en ook voor onze kinderen zijn dit mooie kansen om te zien hoe kleurrijk en veelzijdig Gods koninkrijk is.




Een paar maanden geleden al werd Caio benaderd vanuit drie verschillende christelijke boekuitgeverijen hier in Brazilië die interesse hebben in het publiceren van zijn werk. Inmiddels heeft hij een paar weken geleden zijn eerste contract getekend voor het schrijven van een boek over “onze ethische verantwoordelijkheid in het omzien naar de armen vanuit het perspectief van de offerdienst in Leviticus”. Het boek is gebaseerd op een vierdelige serie theologische lessen die hij eerder dit jaar mocht geven in een grote baptistengemeente hier in de stad. Hij staat nu dus voor de grote uitdaging om zijn eerste daadwerkelijke boek te schrijven! Hij is in gesprek met een tweede uitgeverij die hem graag als één van hun “vaste” auteurs wil hebben, wat echt gaat om een meer lange termijn plan, maar hij moet even goed kijken wat haalbaar is en een concrete planning maken. Er zitten tenslotte maar 24 uur in een dag! We zijn benieuwd hoe dit zich verder zal ontwikkelen en hij is erg blij met deze mooie kansen om zijn steentje bij te dragen.
Wij hopen in juli voor een maand op verlof te komen naar Nederland en daar zien we al erg naar uit! Mocht je het leuk vinden ons te ontmoeten of uit te nodigen om wat over ons werk & leven in Brazilië te vertellen in je gemeente, jeugdgroep, huiskring etc., neem gerust contact met ons op (email: dot_wop@hotmail.com), dit vinden we altijd erg leuk! We hopen velen van jullie dan te zien!
Lieve groetjes uit São Paulo!



