School – Living Transformation

Een nieuw huis, een nieuw jaar en nieuwe uitdagingen

april 27, 2022oktober 13, 2022 Dorothee Peres

We wonen inmiddels alweer ruim drie maanden in ons nieuwe huis en voelen ons hier nu al goed thuis. We hebben een hele drukke, chaotische paar maanden achter de rug met de verbouwing en het inrichten, verven en opknappen van ons huis. Inmiddels is de verbouwing binnenshuis af. Er moet hier en daar nog een deur, plint en muur geverfd worden en er ontbreken nog wat finishing touches, maar het voelt nu wel al echt meer af. Buitenhuis is er nog een hele hoop te doen! De buitenkant van het huis is jarenlang verwaarloosd en het wordt een lange termijn plan om dat stukje bij beetje helemaal op te knappen. Echt klaar zijn we dus nog lang niet ;0) Maar wat genieten we van de ruimte, de achtertuin en een licht, open huis, allemaal zo anders dan ons vorige plekje.

We zijn de Heer zo dankbaar dat deze verhuizing mogelijk was en we hopen dat we er met de tijd een fijne plek van kunnen maken niet alleen voor ons eigen gezin, maar ook voor anderen om ons heen. Wat is er nu mooier dan je eigen plek, leven en tijd te mogen delen met anderen en waardevolle momenten en relaties op te bouwen door middel van een gedeelde maaltijd, gastvrijheid en een goed gesprek?! Dit is echt iets dat ons hart heeft. Ik denk dat wanneer God ons iets geeft, dit altijd met de intentie is om het ook weer verder te geven, uit te delen en zo tot zegen te zijn voor anderen. Zo willen we graag kijken naar dit nieuwe thuis dat we van Hem gekregen hebben.

Vooruitgang in de achtertuin: zwembad weg, gras erin. De jongens hebben hard gewerkt!

Middenin deze drukke periode hebben we ook nog mogen genieten van oma die in januari voor een maand hier naartoe kwam vanuit Nederland. Nu Joseline, mijn jongere zus, in een andere staat van Brazilië woont, een heel eind verderop, verdelen we de tijd met oma onder elkaar en zodoende hadden wij zo´n twee kostbare weken met oma hier in São Paulo. We hebben genoten van de tijd samen, het spelen met oma, samen naar het strand en natuurlijk ging oma ook hier en daar nog even meehelpen met het opknappen van het huis.

Begin februari begon hier het nieuwe schooljaar en daarmee begint voor ons ook altijd weer het normale dagritme qua werk & ministry. Mikael is begonnen aan groep 5 en Ruth zit nu in groep 1. Ze gaan allebei met heel veel plezier naar school, iets waar we erg dankbaar voor zijn, en kunnen dat nu lopend doen, want we wonen in dezelfde straat als de school, lekker praktisch dus! Mikael kan inmiddels aardig lezen, maar hij geeft duidelijk de voorkeur aan rekenen. Hij is een hele sportieve jongen en geniet van zijn wekelijkse zaalvoetbal en jiu jitsu lessen. In het weekend is hij regelmatig te vinden op een indoor skatebaan samen met papa.

Ruth is dol op kleien en waterverven, maar het allerliefste speelt ze met haar grote broer. Ze houdt heel erg van muziek en vindt elk instrument waar ze maar aan kan komen reuze interessant. Op zondagochtend is ze altijd helemaal in haar sas dat we naar de dienst in de gemeente gaan, want daar staat een “echte piano” in de gang waar ze dan op mag spelen, het hoogtepunt van haar week!

Begin februari ging ook het programma van wijkcentrum De Zaaier weer van start. We zijn nu weer 4 dagen in de week open en werken met een vaste groep van zo´n 70 kinderen en tieners, verdeeld over een ochtend en middag groep. Op dinsdags ben ik altijd te vinden in het wijkcentrum, waar ik me momenteel vooral bezighoud met de bijlessen lezen & schrijven voor de jongste groep kinderen van 5-8 jaar. We hebben in het afgelopen half jaar samen hard gewerkt aan het leren van de klinkers, medeklinkers en eerste woordjes en het is leuk om hun voortuitgang te zien. Sinds een aantal weken hebben we er een nieuwe vrijwilligster bij in ons team, die zich specifiek richt op bijlessen voor de wat oudere kinderen tussen de 8 en 12 jaar. Heel fijn, want we merken dat ook veel van de al wat oudere kinderen en tieners flink moeite hebben of achterlopen qua alfabetisering. We hopen dat we zo stukje bij beetje samen alle kinderen en tieners extra ondersteuning kunnen bieden waar dat nodig blijkt te zijn.

Operatie schoolmateriaal: In februari, aan het begin van het nieuwe schooljaar, hebben we alle kinderen & tieners weer kunnen voorzien van een tasje met basic schoolspullen.

Operatie Schoolmateriaal 2022

Caio is ondertussen druk met al zijn verschillende taken en verantwoordelijkheden op het gebied van studie, schrijven en onderwijs. Vanuit onze nieuwe gemeente kwam al snel de uitnodiging aan hem om bijbelstudies voor te bereiden en bijbelse les te geven aan de jongeren (18+ groep). De jeugdvoorganger van de gemeente is een goeie vriend van Caio (ze hebben samen theologie gedaan en bovendien zijn hij en zijn vrouw de nieuwe eigenaren van ons oude huis) en het is heel leuk om te zien hoe ze samen optrekken, elkaar scherp houden en allebei hun gaven en talenten inzetten binnen deze gemeente en met name onder de jeugd. Caio geeft nu dus een hele serie bijbelstudies over ethiek in het oude testament en samen proberen we stukje bij beetje steeds meer connecties te maken en vriendschappen op te bouwen binnen deze voor ons nieuwe gemeente. Daarnaast wordt hij regelmatig uitgenodigd om te spreken in andere gemeentes, soms in de zondagse dienst, andere keren een (kleine serie) bijbelstudie(s), soms ter plekke en soms ook wel via Zoom. Het is leuk om op deze manier verschillende gemeentes, kleine stukjes van Gods grote gemeente op verschillende plaatsen, een beetje te leren kennen; dit verruimt onze blik en zorgt voor leuke contacten en zegen over en weer. Soms gaan we als gezinnetje mee met papa en ook voor onze kinderen zijn dit mooie kansen om te zien hoe kleurrijk en veelzijdig Gods koninkrijk is.

Een paar maanden geleden al werd Caio benaderd vanuit drie verschillende christelijke boekuitgeverijen hier in Brazilië die interesse hebben in het publiceren van zijn werk. Inmiddels heeft hij een paar weken geleden zijn eerste contract getekend voor het schrijven van een boek over “onze ethische verantwoordelijkheid in het omzien naar de armen vanuit het perspectief van de offerdienst in Leviticus”. Het boek is gebaseerd op een vierdelige serie theologische lessen die hij eerder dit jaar mocht geven in een grote baptistengemeente hier in de stad. Hij staat nu dus voor de grote uitdaging om zijn eerste daadwerkelijke boek te schrijven! Hij is in gesprek met een tweede uitgeverij die hem graag als één van hun “vaste” auteurs wil hebben, wat echt gaat om een meer lange termijn plan, maar hij moet even goed kijken wat haalbaar is en een concrete planning maken. Er zitten tenslotte maar 24 uur in een dag! We zijn benieuwd hoe dit zich verder zal ontwikkelen en hij is erg blij met deze mooie kansen om zijn steentje bij te dragen.

Wij hopen in juli voor een maand op verlof te komen naar Nederland en daar zien we al erg naar uit! Mocht je het leuk vinden ons te ontmoeten of uit te nodigen om wat over ons werk & leven in Brazilië te vertellen in je gemeente, jeugdgroep, huiskring etc., neem gerust contact met ons op (email: dot_wop@hotmail.com), dit vinden we altijd erg leuk! We hopen velen van jullie dan te zien!

Lieve groetjes uit São Paulo!

Logeren bij Joseline & Bruno (zus & zwager) in het binnenland van Brazilië!

Zegeningen en uitdagingen in 2021

april 26, 2021september 18, 2021 Dorothee Peres

We zijn alweer een heel tijdje onderweg in 2021, hoog tijd voor een update van ons! We zijn het nieuwe jaar begonnen in een nog steeds hele onzekere en onrustige situatie hier in Brazilië. Veel van jullie hebben vast wel gehoord dat het Coronavirus hier in Brazilië enorm om zich heen grijpt de laatste twee maanden, wat op dit moment zorgt voor schrikwekkende aantallen besmettingen en doden, ziekenhuizen die het niet meer kunnen bolwerken, een steeds moeilijkere economische situatie voor met name de vele miljoenen gezinnen die in armoede leven en dat alles onder een regering boordevol corruptie en politiek spel. Het is geen makkelijk scenario om middenin te staan en we voelen zelf de effecten ervan ook meer op ons eigen leven de laatste tijd: striktere lockdown regels, al een jaar geen zondagse dienst meer, het minder vaak zien van Caio´s ouders en andere ouderen om ons heen, de kids die zoveel moeten missen van hun gewone leventje voor zo een lange periode en steeds meer mensen in onze directe omgeving die besmet raken en soms heftig ziek worden. Wat zijn we de Heer dankbaar dat we zelf tot nu toe gezond mogen zijn en onze directe familie ook. In deze periode worden we duidelijk geconfronteerd met hoe kwetsbaar we zijn als mens, hoe snel de wereld om ons heen zomaar kan veranderen en hoe weinig controle we hebben; wat is het dan belangrijk om onze ogen gericht te houden op Jezus, ons eraan te herinneren dat het God niet uit de hand loopt, dat Hij regeert en dat Hij onze vrede, vreugde en hoop is.

Ondanks de coronaperikelen hebben we in januari, hier zomervakantie, toch kunnen genieten van twee weken vakantie aan het strand. We hebben genoten van zon & zee en een aantal relaxte dagen samen als gezinnetje. Wat een zegen!

In februari begon voor ons het nieuwe werk & schooljaar en tot ons grote blijdschap mochten de basisscholen eindelijk weer voor een groot deel open. Voor de jongere kinderen betekent dit dat ze weer gewoon dagelijks naar school mogen, alleen de oudere kinderen werken nog steeds een deel van de week thuis. Dus Mikael en Ruth mochten beiden vanaf begin februari weer dagelijks naar school en dat was gelijk feest! Wat hadden ze het gemist! Het was echt ontroerend om te zien hoe blij en enthousiast de kids thuiskwamen uit school die eerste week. Maar de situatie bleef nog wel even spannend, want toen we net weer goed en wel een maand op weg waren, verslechterde de situatie zo erg dat er werd besloten om de scholen weer te sluiten voor drie weken! Dus in maart/april, rond pasen, hebben we weer drie weken thuis moeten werken met de kids. Gelukkig is school nu sinds twee weken weer open en de kids genieten er onwijs van! Mikael is net begonnen aan groep 4 en Ruth komt helemaal los in haar peuterklasje! We hopen en bidden dat de scholen nu werkelijk open zullen blijven en we een stabielere fase in mogen gaan.

Wijkcentrum De Zaaier is in februari ook eindelijk weer gestart met het kinder- en tiener-programma. Nog niet dagelijks met de volle capaciteit, maar voorlopig 3 ochtenden in de week waarop we de drie verschillende leeftijdsgroepen verspreiden over die drie dagen, zodat we steeds een beperkte hoeveelheid kinderen over de vloer hebben. Het was zo gaaf om iedereen weer te zien en de kinderen en tieners zelf zeiden ook steeds: “Oh wat hebben we dit gemist!” Helaas was ook hier de blijdschap van korte duur, want toen de scholen weer dicht gingen, moesten ook wij onze deuren weer sluiten… We hopen dat we binnenkort de draad weer op kunnen pakken. Nu onze beide kids dagelijks de hele ochtend naar school zijn, heb ik ineens wat meer tijd voor andere dingen (heerlijk!) en ik ben van plan om weer wat meer betrokken te zijn bij het kinder- en tienerwerk binnen wijkcentrum De Zaaier. Ik kijk ernaar uit om mijn steentje daar weer bij te kunnen dragen binnenkort!

Caio is ondertussen druk aan het werk in zijn kantoor hier thuis, wat best een uitdaging is soms met twee drukke, rondrennende kids in een klein huis! In de afgelopen maanden zijn er een paar mooie, nieuwe projecten op zijn weg gekomen en hij is druk met het uitwerken en vormgeven van deze nieuwe uitdagingen. Hij hoopt jullie hierover zelf binnenkort wat meer te vertellen, in een volgend bericht, dus stay tuned!

Graag willen we twee gebedspunten met jullie delen die de afgelopen maanden veel in onze gedachten zijn. Het eerste gaat om mijn gezondheid: ik loop sinds eind vorig jaar rond met een paar nare pijnklachten en na wat onderzoeken kwamen we erachter dat ik endometriose heb (iets wat we al een tijd lang vermoedden). Ik zal hoogstwaarschijnlijk ergens in de komende maanden een kijkoperatie moeten doen om hier verder aan geholpen te worden en daarmee zullen hopelijk de constante pijnklachten opgelost kunnen worden. Het is best vermoeiend en frustrerend om nu al een paar maanden lang steeds met pijn rond te lopen en ik vind het vooruitzicht van een operatie ook best spannend. Graag vragen we jullie gebed hiervoor. Een tweede uitdaging die (al een tijd lang) voor ons ligt is het vinden van en verhuizen naar een ander, groter huis. Sinds we terug kwamen vanuit Nederland in 2018 zijn we gaan rondkijken voor een ander, wat groter huis voor ons als gezin, maar het blijkt geen makkelijke zoektocht! Ons huidige huis is een fijn huis in een fijne wijk en we hebben hier met heel veel plezier gewoond de afgelopen 12 jaar, maar nu, met twee opgroeiende kids en Caio die een thuiskantoor nodig heeft, wordt dit huis echt te klein voor ons. We hebben ons huis al anderhalf jaar geleden te koop gezet en lange tijd gebeurde er niets… maar een maand geleden gingen de dingen ineens snel en hebben we het huis kunnen verkopen aan vrienden van ons. Dit betekent dat we binnen een paar maanden ons huis uit moeten en nu toch echt iets nieuws moeten vinden voor ons gezin! We zijn druk aan het rondkijken en overwegen wat de moeite waard is, het is geen makkelijke beslissing en er zijn tot nu toe erg weinig goeie opties. We zouden heel graag in deze wijk en regio blijven zodat school en gemeente dichtbij zitten en we niet weer helemaal opnieuw hoeven te beginnen op een andere plek. Bidden jullie mee dat God onze zoektocht zal leiden en we een passend huis zullen vinden?

En om af te sluiten met blij nieuws: we zijn vorige week voor het eerst oom en tante geworden en de kids hebben een neefje! Bento, het zoontje van mijn zusje, die ook hier in São Paulo woont, werd 17 april geboren en afgelopen zaterdag mochten we hem voor het eerst bewonderen! Zo bijzonder! Oma is ook overgekomen vanuit Nederland en hoopt een maand te blijven, dus je kunt je voorstellen dat we genieten met z´n allen!

Bedankt voor jullie betrokkenheid, support & gebed!

Lieve groetjes vanuit São Paulo!

Corona, quarantaine & noodhulp

mei 11, 2020december 23, 2020 Dorothee Peres

Zoals je misschien al gelezen hebt in onze laatste nieuwsbrief is het Coronavirus zich inmiddels ook hier in Brazilië razendsnel aan het verspreiden en leven we momenteel in quarantaine. De situatie loopt hier een aantal weken achter op Nederland, want het virus arriveerde hier later dan bij jullie. Dat houdt in dat wij nog niet op de piek zitten, maar er dagelijks steeds meer mensen overlijden. Vandaag was het nieuwe record 730 doden in 24h, geen goed nieuws dus! De gezondheidszorg hier in Brazilië is uiteraard een stuk slechter en fragieler dan in Nederland, de maatregelen vanuit de overheid (die overigens niet altijd even duidelijk en soms regelrecht tegenstrijdig zijn) worden niet heel trouw nageleefd en vooral de armere bevolking heeft het zwaar te verduren, omdat voor velen van hen hun dagloon wegvalt en ze nu met nog meer moeite kunnen voorzien voor hun gezinnen. Kortom, een zorgwekkend scenario met veel nood!

De inzamelingsactie van ABBA voor noodhulp aan de arme bevolking, waarover we jullie meer vertelden in onze nieuwsbrief, heeft al mooie resultaten opgeleverd. Bedankt voor alle bijdragen ook vanuit Nederland! We hopen dat meer mensen zullen blijven geven, zodat we in de komende maanden nog veel meer voedselpakketten en warme maaltijden kunnen uitdelen. Het is heel hard nodig!

Afgelopen week waren we als gezinnetje een dagje in wijkcentrum De Zaaier om mee te helpen met het uitdelen van voedselpakketten en de situatie die we daar aantroffen maakte diepe indruk op ons! Robert, de leider van het wijkcentrum, en enkele anderen van ons team, hadden een week eerder al 60 voedselpakketten uitgedeeld aan de gezinnen die direct betrokken zijn bij het kinderprogramma van het wijkcentrum. Dus afgelopen week waren de voedselpakketten ook voor gezinnen die niet persé bekend zijn bij ons project. Robert had zo´n 14 families een berichtje gestuurd via Whatsapp dat we om 15.00 uur pakketten zouden gaan uitdelen en rond 13.30 uur stonden er al tientallen mensen te wachten bij de deur! We hadden zo´n 230 voedselpakketten om weg te kunnen geven en die waren binnen twee uur allemaal uitgedeeld en toen stond er nog een rij mensen voor de deur tot aan het einde van de straat! Die hebben we helaas moeten vertellen dat de voorraad nu op was, maar dat we volgende week meer voedselpakketten hopen te kunnen uitdelen. Elk gezin dat een pakket kreeg, werd door ons team geregistreerd op een lijst en één van de vragen was wie/of er iemand werk (en dus inkomen) had binnen dat gezin. Caio vertelde me dat van de ongeveer 50 mensen die hij te woord heeft gestaan, zeker 80% vertelde momenteel helemaal geen inkomen te hebben! Schrijnend om te zien! We werken in deze actie samen met een bedrijf dat voedselpakketten levert en via hen krijgen we nu nog meer donaties binnen en ook leverden ze een heel aantal pakketten gratis extra af! Echt een zegen!

Naast voedselpakketten hebben we ook al een heel aantal hygiëne kits kunnen uitdelen, mondkapjes (die hier door iedereen massaal gebruikt worden) die een aantal vrijwilligers voor ons naait en rond Pasen lukte het ook nog om de kinderen een donatie chocolade haasjes mee te geven naar huis. Op deze manier proberen we met man en macht al het mogelijke te doen om deze mensen tot zegen te zijn in deze moeilijke tijd.

Er is vooralsnog geen uitzicht op versoepeling van maatregelen of terugkeer naar de normale gang van zaken. Dat betekent dat het programma van het wijkcentrum nog steeds gesloten is en het team maakt van de tijd gebruik om het huis wat op te knappen. Een paar veelgebruikte ruimtes konden hard een nieuwe verflaag gebruiken en zien er nu weer fris en schoon uit.

De scholen zijn ook nog steeds dicht en zullen dat nog wel een aantal weken blijven. Mijn dagen met de twee kids thuis zijn flink druk! Mikael krijgt heel wat oefeningen en opdrachten vanuit school om thuis te doen en hij heeft zo´n drie keer in de week les via Google Classroom. Hij doet het aardig goed, maar we merken dat hoe langer deze situatie duurt, hoe moeilijker het voor hem is om de motivatie erin te houden. “Moet ik nou weer huiswerk maken?” Het voelt voor hem toch meer als vakantie soms, dus ik probeer er een gezonde balans in te houden, zodat het nog wel een beetje leuk blijft en we ook genoeg andere leuke dingen doen.

Ik vind het zelf wel heel leuk dat ik nu meer een idee krijg van wat en hoe zijn school onderwijst. Hier in Brazilië heb je als ouder maar heel beperkt toegang tot en contact met school en de leerkrachten, maar nu vanwege alle video-lessen en de opdrachten die ik met hem moet doen, zie ik ineens veel beter hoe het eraan toegaat, wat hij precies allemaal leert en hoe hij het doet. Erg leuk! Daar kan ik ook wel weer van genieten, tenslotte schuilt er ergens in mij wel een juf haha! En zo proberen we temidden van alle uitdagingen de positieve dingen te zien.

Iets anders positiefs is onze woonwijk: we hebben heel wat vrienden die in (kleine) appartementen wonen met kleine kinderen middenin de stad en nu eigenlijk geen kant op kunnen en echt bijna alleen maar binnen zitten. Wat een uitdaging! Wij wonen meer in een buitenwijk van de stad, een hele groene, ruim opgezette wijk met rustige straten waar je goed kunt wandelen en fietsen. Zodoende kunnen wij wel elke dag met de kinderen naar buiten om even een blokje om te doen, een potje te voetballen of te skaten. Wat een zegen is dat in deze periode!