Eind juni was het alweer een jaar geleden dat we Barneveld omruilden voor São Paulo! Wat vliegt de tijd en wat gebeurt er veel in een jaar! We voelen ons hier inmiddels weer helemaal op onze plek en ons leven zoals het in Nederland was, is alweer flink ver weggezakt in ons bewustzijn. Ik sta altijd weer verbaasd van hoe flexibel we als mens zijn, van hoe groot ons aanpassingsvermogen is! Ook in de afgelopen maanden hebben we als gezinnetje weer van alles mogen beleven en we willen hier graag wat van met jullie delen.
Allereerst willen we jullie bedanken voor de vele positieve reacties op onze laatste post over het verhaal van Alan. Wij, en hij zelf, zijn enorm blij en dankbaar voor de steun die hieruit voort is gekomen! Wat is het gaaf om te zien hoe God’s gemeente hier op aarde werkelijk één geheel is, hoe we elkaar over afstanden en grenzen heen kunnen ondersteunen en bemoedigen. Dat is vooral ook voor Alan zelf een hele gave ervaring! Graag delen we met jullie zijn reactie:
“Hallo! Ik ben Alan Ribeiro, zendeling binnen ABBA en wijkcentrum De Zaaier. Ik wil jullie graag bedanken voor jullie gebeden en financiële steun. Moge God jullie leven en werk rijk zegenen. Mijn hoop is dat we samen kunnen werken aan de verbreiding van Gods koninkrijk.”
In juni hebben we het jaarlijkse kinderkamp gehouden voor de SemearKids, kinderen van 8-11 jaar die meedraaien in het programma van wijkcentrum De Zaaier. Het was onze bedoeling om als gezin mee te gaan en te helpen tijdens dit kampweekend, maar helaas waren zowel Mikael als Ruth enorm verkouden en ikzelf was geveld door koorts en griep. Omdat het weer ook nog eens niet meezat, moesten we besluiten om het kamp dit keer over te slaan. Erg jammer, maar er komen nog wel meer kansen in de nabije toekomst. We hoorden van de rest van het team dat het een heel geslaagd kamp was, met een niet al te grote groep kinderen dit jaar, maar meer dan genoeg plezier, vrienschap, eten en momenten rond God en de bijbel.
Klik voor een impressie van het SemearKids kamp!
Mikael werd in juni alweer 5 jaar en dat hebben we uitgebreid gevierd, zowel op school als thuis. Hij was enorm blij met het SuperHeroes feestje dat we voor hem in elkaar draaiden, de vriendjes die op zijn feestje kwamen en zijn nieuwe fiets!
Mikael is een vrolijke, avontuurlijke jongen die ervan houdt om fysiek bezig te zijn. Van fietsen, rennen, trampoline springen, skaten, stoeien en dansen krijgt hij niet snel genoeg! Hij is dol op vlees, fruit en appelsap; speelt het liefste altijd samen met iemand anders; kletst regelmatig de oren van ons hoofd en heeft een dosis energie waar je UUU tegen zegt haha! Hij zit nu in de tweede helft van groep twee, gaat heel graag naar school en weet inmiddels bijna alle letters van het alfabet. Hij is dol op zijn zusje en ook al kan hij soms ineens jaloers reageren, oh wee als er iemand te dicht bij Ruth in de buurt komt, dan is hij de eerste die haar verdedigd en beschermd! Hij kan ons zo nu en dan het bloed onder de nagels vandaan halen (ja, die kant is er natuurlijk ook ;), maar ten diepste is het een jongen met een klein hartje en klemt hij zich het liefste vast aan papa en mama om nooit meer los te laten!
Ruth is een lief, rustig, goedlachs meisje dat zich de afgelopen tijd goed ontwikkelt. Ze kan sinds een paar maanden lopen en heeft zich ontpopt tot een heel nieuwsgierig meisje dat de hele dag door op ontdekkingstocht is en van alles uitprobeerd. Ze is dol op wandelen in de buggy, druifjes en kaas, spelen met alles wat geen speelgoed is, hardop lachen om Mikael, knuffels en kusjes en heeft een hekel aan verschonen, afgedroogd worden met een handdoek, wachten op het eten en katten! Haar eerste woordje was “ka”, voor Mikael, en elke dag wordt Mikael door haar enthousiast opgewacht uit school!
Ruth’s adoptieproces is inmiddels helemaal afgerond en dat betekent dat we haar paspoort konden laten maken en dat we naar Nederland kunnen reizen met haar! We hopen in december weer voor een maand met verlof te komen en zien er al naar uit om een paar weken lang te kunnen genieten van familie en vrienden, dit keer met z’n viertjes!
De afgelopen maand, juli, was hier winter-schoolvakantie, dat is altijd een periode van een week of 4. Als gezinnetje hebben we het ritme dus wat omlaag geschroefd en hebben we o.a. genoten van een paar dagen aan het strand. Ja, dat kan hier in de winter! Afgelopen maand hebben we een aantal dagen echte kou gehad: dagen van 12 graden en nachten van maar 6-7. Dat is in een huis zonder isolering, dubbelglas en verwarming echt wel even afzien! Gelukkig hebben we onze fleece onesies meegenomen uit Nederland, dus die komen dan goed van pas! Maar kort daarna stijgt de temperatuur weer naar een graad of 25 en aan het strand was het zo’n 28 graden, prima vertoeven dus! Mikael en Ruth zijn beiden dol op strand en zee, en we hebben genoten van hun plezier in het water.
Nu begint voor ons het tweede semester. School begint weer, het werk gaat door en ook ik hoop dit semester weer wat meer aan de slag te gaan binnen wijkcentrum De Zaaier. Maar daarover een volgende keer meer…
Lieve groetjes vanuit een zonnig São Paulo!
Living Transformation 